21 yıl önce bugün kendimi bir anda abla oluvermiş bulduğum gibi, o da bulsun istiyorum ansızın beni! hayatıma giriversin hiç beklemediğim bir anda, tıpkı kardeşim gibi.. sanki benden alıp götüreceklermiş gibi sıkı sıkı sarılayım ona da, sımsıkı tutayım onun da ellerini.. CAN'ım kadar seveyim onu da istiyorum.. vazgeçilmezim olsun o da benim, "o'nsuz olmaz" diyeyim.. bazen bir damla huzur için başımı boynuna gömeyim, bazen de benimle uğraşmasını hem gülerek hem de ucundan azıcık sinirlenerek izleyeyim..
"canın çok mu acıyor?" diye sorsun o da, başımın altına en yumuşak yastığı koymaya çalışıp bir yandan da ıslak yüzüme nemli ve endişeli gözlerle bakarken.. "şşşşşş tamam" desin o da hıçkırıklarımın arasında banyoda yüzüme su çarparken..
"öpiiiimmmm mmiiii" diye karşılayayım onu da kapıda.. gülerek girsin evden içeri.. "sen seviyorsun diye çikolata aldım ama yolda dayanamayıp yarısını yedim" desin mesela o da.. ben güleyim bu sefer.. deli gibi sevineyim "beni düşünmüş" diye, yarısını çoktan midesine indirmiş olsa bile..
abla oldum ben bundan tam 21 sene önce.. abla olmak benim seçimim değildi.. dediğim gibi, kardeşim hayatıma ben daha ne olduğunu anlayamadan bir anda girdi.. ama ne mutlu ki hayatımda olduğu için, abla olduğum için pişman olduğum tek bir saniyem geçmedi.. (ve evet o'nun için de pişmanlık duyacağım tek bir saniyem olsun istemiyorum tahmin edebileceğiniz gibi)
o yüzden şimdi diyorum ki: "iyi ki doğmuşsun CEVCÜT'üümm, iyi ki abla yapmışsın beni!"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder