31 Mart 2012 Cumartesi

Sözün Öz'ü..


Bir keresinde ona "Beni neden seviyorsun?" diye sormuştum. Kim bilir yine neredeydik.. Sorulardan hoşlanmaz. Bir süre cevap vermeden uzaklara baktı ve gayet ciddi "Bilmiyorum" dedi. "Beni neden sevdiğini bilmiyorsun öyle mi?" dedim. "Hayır bilmiyorum" dedi, sonra tutup beni kendine döndürdü. Gözlerimin içine bakarak devam etti. "Birini sevmen için elle tutulur bir neden bulamıyorsan onu sahiden seviyorsun demektir!"

Böyle diyordu lisede okuduğum bir kitap.. Yıllar yılı baş ucu kitabım olarak kalacaktı.. Ve ben inanacaktım.. Kim bilir belki de bu yüzden, neden sevdiğimi bir türlü anlayamadığım ve sorulardan hazzetmeyen adamlardan hoşlanacak; onları sahiden sevdiğimi sanacaktım..

Oysa seni sevmek için ne çok nedenim var benim! Her geçen gün biraz daha sevmemi sağlayan, farklı yönlerinle karşılaştıkça bir bir ortaya çıkan nedenler.. Seni sana rağmen değil de seninle sevmemi sağlayan nedenler..

Sözün özü; sen olduğun için, beni tamamlayarak "sen-ben" den bir "biz" yarattığın için çok teşekkür ederim.. Doğum günün kutlu olsun sevgilim!

9 Mart 2012 Cuma

yüreğim cam kırığı..


cam vazoyu yere at kır..
sonra itinayla yapıştır dağılan parçalarını tek tek..
iyice yapıştığına emin olduğunda
her zamanki gibi bir çiçek koymayı dene içine..
ve suyu ekle..
görmekten kaçtığın gerçeği dinle:
ne yaparsan yap, bir yerden su sızıyor işte!

Cansu..

3 Mart 2012 Cumartesi

..


Canım bir daha asla acımaz sanıyordum.. Öyle ya, hak etmiştim ben artık mutluluğu.. Üstelik kalbim nasır da tutmuştu..

Kimseye hiçbir bedel ödetmeyen ben, onca bedeli boşuna ödememiştim.. Boşuna ödememeliydim! Mutlu olacaktım, çok mutlu.. Hiç olmadığım kadar mutlu.. Bu kez yanmayacaktı işte kahrolası canım.. Bu kez kimse acıtamayacaktı öyle kalbimi eskisi gibi.. Bu kez.. Bu kez her şey farklı olacaktı.. Buna kim inanmak istemez ki, değil mi?!

Uzun zamandır bu kadar acımamıştı içim.. Bu kadar zavallı, bu kadar aciz ve böyle güçsüz hissetmemiştim kendimi! Belki biraz geç olacak ama sırrımı vereyim size: Ben aslında hiç güçlü biri olmadım ki! Öyleymişim gibi davrandım sadece, çünkü öyle gerekti!

Mutlu olacaktım ben.. Tüm o yaşadığım kötü günlerin, sabrımın mükafatını alacaktım.. Almalıydım! Hem her şey benim mutlu olmam için böyle gelişmemiş miydi zaten? Kader ağlarını bunun için örmemiş miydi? Beni kurtarmamış mıydı sözde kahraman-lar kendilerince o çok fena gelecekten? Hadi onları geçtim Tanrım, sen niye elini böyle apansız çekiverdin benden?!

Canım daha acımaz sanıyordum.. Oysa şimdi bu satırları yazarken nefes bile alamıyorum! Hoş zaten almak da istemiyorum..

Cansu..