19 Şubat 2012 Pazar

Bir Kelebekle Aşk Olmaz..


"Saplanır derin derin dibe bata bata kanar her yanı
Ağlasam da sus olur, kusur olur aşk
Beynim durur, durur her şey sen olmayınca
Nerelere gidip kimlere ne sorsam, nerelere gidip ne yapsam
Kendimi kimde bulsam
Olmaz diyorlar, yalan diyorlar
Bir kelebekle aşk olmaz
Narin diyorlar, kaçar diyorlar
Bir kelebekle aşk olmaz.."

Gelip kulağıma fısıldadı şarkıyı, sonra gitti Halil Sezai.. Ben kulağımda onun sesi, mırıldandım durdum kim bilir kaç kez aynı melodiyi..

Düşündüm o kelebeği, onu seveni, kusur olan sevgiyi..

Tüm o telaş ve ürkeklik kalan ömrün farkındalığından mıdır, kim bilebilir ki?

Mesela siz bilebilir misiniz, dokunmaya bile kıyılamayan sevgiliye duyulan özlemi?

Ya da kalp olanca gücüyle haykırırken sesini mantıkla dizginlemenin vehametini?

Ben bilirim de söyleyemem neyi nasıl bildiğimi..

"Bir kelebekle aşk olmaz!"

Doğru diyor Halil Sezai..

Cansu..