hiç düşmedim mi aklına, hiç çalmadı mı o şarkı..

benciliz.. kim olursak, nasıl olursak olalım eninde sonunda bir noktada benciliz işte!

en kendinden vazgeçmişimiz bile böyle aslında..

birini düşünüyorsak mesela, ille o da bizi düşünsün isteriz.. ille o da sevsin, ille o da özlesin..

"sen elmayı seviyorsun diye.." der şair "elmanın da seni sevmesi şart mı"

oysa eminim o da içinden yüzlerce kez geçirmiştir elmanın onun için yanıp tutuşmasını..!

diyorum ya böyledir.. hem kaldığı yerden devam etsin hayatına, mutlu olsun isteriz hem de için için aklına düşmek.. "beni güzel hatırla" deriz, hatırlanacağımızı ümit ederek..

işte belki de bu sebeple "hiç düşmedim mi aklına, hiç çalmadı mı o şarkı" diye soruyor sezen şu an bana.. "çalsa ne olacaktı ki" desem bozulur mu acaba?!

Cansu..