1 Mayıs 2011 Pazar

kum gibi..


Bir kum saati var beynimin içinde, kendi kafasına göre kumlar ekleyip arada bir o kumları yine kendi isteğine göre azaltan.. Süresi var her şeyin ona göre ve ne çok şey var onun tarafından planlanan..

Şu sıralar sıkça düşlerimin-düşüncelerimin içine sızıyor kum taneleri: “Bak Cansu diyor, bazı şeylerin artık zamanı geldi!” Öteliyorum çoğunlukla, kimi gün yok sayıyorum..

Böyleyimdir, canımı sıkan şeyleri yok saymayı tercih ederim çoğu zaman.. Hiç olmamış, yaşanmamış gibi davrandığım hatıralarım bile vardır kim bilir belleğimin hangi köşesinde ezilip canı çıkmış olan!

Yine de şu sıralar huzursuz ediyor beni bu kum taneleri.. Yok sayamıyorum ne kadar istesem de.. Sürekli diyorlar “Bir vakit belirlenmeli, vakti çoktan geldi!” Haklılar da işin en kötüsü, onlar da bunun farkındalar besbelli..

Ters çeviriyorum saati vakit kazanmak (ya da belki de kaybetmek) için.. Kum taneleri ekliyorum umutsuzca, ne yapacağımı bilemeden..

Sahi, ne yapacağım ben?!

Cansu..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder