16 Ağustos 2010 Pazartesi

bir nedeni yok....


Olması gerektiği kadar fedakar biriyim aslında, daha fazlasını umma açıkçası.. Endişelerim, ideallerim, halletmeye çalıştığım meselelerim var.. Başkalaşmaya çalışıyorum.. Göz ardı edilmiş tutumlar edinmek hoş.. Değişmek, hiç de zor değil! Yalnızca özgür olabilsem, sorun kalmayacakmış gibi sanki..

Anlaşılmak istiyorum: sevdiğim bir şarkıyı herhangi biriyle paylaşırken aynı duyguları hissetmek arzusu bu.. Evet, tıpkı bu! Sese, ahenge kapılırken, kendini müziğin ritmine verirken yanında bir diğerinin olabilmesi; görkemli bir anda birlikte sadeleşebilmek.. Birlikte dans edebilmek gibi..

Sen hastayken baş ucunda birinin sabaha kadar oturması gibi.. Arada bir alnındaki teri silmesi, üstünün açılmamasına dikkat etmesi gibi.. Bir başkası için hayatta kalma çabası gibi sanki.. Ölmek için değil, yaşamak için uğraşmak gibi.. Ummadan, hayal etmeden, sıradan, olduğu gibi, doğal ve ciddi.. Ciddi ciddi hayatla mücadele edebilme gücü! Bu gücü yan yanayken yaratabilme yeteneği.. Ben bu yeteneğin bir parçası olarak sokuluyorum sana.. Masallarla geliyorum.. Efsanelerle geliyorum.. Herhangi bir insanın birikimiyle geliyorum aslında.. Artniyetsizim inan..

Bir nedeni yok, yalnızca öptüm..

Küçük İskender

1 yorum: