Ayrılığı öğrendim
Özlemeyi, beklemeyi..
Paylaşmayı bir sessizliği Ve sessizliğin tüm gizlerini..
Öğrendim gündüz ile geceyi
Yalnızlığı, hayal etmeyi, ümidi..
Göz yaşlarımı silebilmeyi
Zor anlarımda gülebilmeyi..
Affedebilmeyi öğrendim
Şefkati, merhameti, iyi niyeti..
Ve bildim ki, temiz tutunca kalbi
Yüce bir güç gerçekleştirir en imkansız denileni!
Sevmeyi öğrendim, sevilmeyi
Anladım ki olduğu gibi kabul etmeli kişiyi..
Dibe de vurdum yeri geldi
Ama başardım ayağa kalkıp devam edebilmeyi
Küllerimden doğabilmeyi..
(Tam bu noktada birkaç dost takviyesini de eklemeli)
Öğrendim hayata inat yaşayabilmeyi..
Ve şimdi diyorum ki: Dünyaya gelmişim iyi ki!
Cansu..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder